Na stronie internetowej oraz w mediach społecznościowych publikowane będą materiały w formie wirtualnych spacerów, filmów, zdjęć, tekstów oraz quizów i ćwiczeń plastycznych dla różnych grup odbiorców. Miedzy innymi na www.muzeum.wloclawek.pl w zakładce „Aktualności” będzie codziennie prezentowany OBIEKT DNIA – zabytek niezwykły o ciekawej historii. Również codziennie, ale na Facebookʹu będzie publikowana FOTOGRAFIA DNIA – unikalne zdjęcie dawnego Włocławka.

Ponadto na stronie muzeum polecamy:

• w zakładce „Zbiory”– katalog online, w którym znajduje się wiele niezwykłych dzieł,
• w zakładce „Sklep”– możliwość zakupu pamiątek i wydawnictw muzealnych.

Zachęcamy także do odwiedzania muzeum na YouTube oraz Facebookʹu.

Tymczasem #zostańwdomu! I zaczynamy:

OBIEKT DNIA:

Obraz pt. „Amatorowie herbaty i Kuriera” autorstwa Feliksa Pęczarskiego (1804-1862), najstarszego znanego malarza tworzącego we Włocławku oraz prekursora realizmu w malarstwie polskim. Kilka miesięcy temu obraz został poddany konserwacji dzięki dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wsparciu finansowemu Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Efekty ciężkiej pracy konserwatorskiej możecie podziwiać pod adresem:

YouTube.pl

Sam obraz zobaczycie tu:

„Amatorowie herbaty i Kuriera”

Zdjęcie pozwoli dostrzec to, co być może umknęłoby nam, w odbiorze bezpośrednim obrazu. Powstało na potrzeby dokumentacji w Pracowni Digitalizacji i Reprografii Muzeum. Ma ono ponad 100 milionów pikseli i zostało złożone z kilku fotografii.

Warto przypomnieć, że Jadwiga Barthel de Weydenthal ps. „Brzeska” (ur. 22 sierpnia 1884 w Bądkowie na Kujawach, zm. 25 kwietnia 1961 w Rybniku) – żołnierz I Brygady Legionów, działaczka niepodległościowa, rzeźbiarka, matka chrzestna statku pasażerskiego MS Batory. Córka Zdzisława i Anieli z Różańskich. Siostra Przemysława Barthel de Weydenthal – pułkownika Legionów Polskich, Jerzego Barthel de Weydenthal, Jana Barthel de Weydenthal i Marii Barthel de Weydenthal – działaczki niepodległościowej, nauczycielki w gimnazjum sióstr urszulanek w Stanisławowie, zakonnicy sióstr urszulanek – matki Beaty.

Jadwiga naukę pobierała w domu, później w Paryżu na Sorbonie, a następnie w kraju w latach 1905–1906. W latach 1916–1919 studiowała na wydziale rzeźby Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1921 r. w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Uczyła się u prof. Edwarda Wittiga autora m. in. pomnika Juliusza Słowackiego.

W latach dwudziestych Jadwiga Barthel de Weydenthal brała udział w pracy redakcyjnej wydawnictw wspomnień legionowych: Wierna Służba i Służba Ojczyźnie, w latach trzydziestych w pracach środowiskowej Komisji Odznaczeniowej Krzyża i Medalu Niepodległości (wchodziła ona w skład Głównej Komisji Odznaczeniowej) oraz Honorowego Sądu Kawalerów Krzyża i Medalu Niepodległości. Była przewodniczącą Stowarzyszenia Peowiaczek. 3 lipca 1935 r. z polecenia marszałkowej Aleksandry Piłsudskiej została na matkę chrzestną statku pasażerskiego MS Batory. W trakcie ceremonii powiedziała „ Dziś flota polska wzbogaciła się o nowy statek. Będzie on się nazywał „Batory” i wspólnie ze swoim starszym bratem imieniem „Piłsudski” będzie miał zaszczyt roznosić po szerokim świecie sławę Rzeczypospolitej/…/ Życzę mu, aby fale wszystkich mórz i oceanów zawsze były dla niego przyjazne i aby były niezawodnym i miłym schronieniem dla tych, którzy mu się powierzają.

O jej działalności w okresie I i II Wojny Światowej,

Tutaj:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Jadwiga_Barthel_de_Weydenthal

Album fotek. Tutaj:

https://www.facebook.com/karol.szmagalski.5/media_set?set=a.10222753255080877&type=3

Karol Szmagalski

Pani Aleksandra wskazywała, ze w Polsce osoba, która wymaga całodobowej opieki – z powodu choroby, wieku czy niepełnosprawności – i nie może samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, może zostać skierowana do domu pomocy społecznej lub zakładu opiekuńczo-leczniczego.

Aby skorzystać z tej formy pomocy, należy zgłosić się do ośrodka pomocy społecznej  w miejscu zamieszkania lub  pobytu osoby wymagającej opieki. Tam pracownik socjalny rozpocznie procedurę kierowania, a następnie umieszczenia w DPS osoby ubiegającej się o pobyt w takiej placówce.

Inną formą zapewnienia opieki osobom przewlekle chorym oraz osobom, które przebyły leczenie szpitalne i mają ukończony proces diagnozowania, leczenia operacyjnego lub intensywnego leczenia zachowawczego, a nie wymagają już dalszej hospitalizacji w oddziale szpitalnym, jednak ze względu na stan zdrowia i niesprawność fizyczną, brak samodzielności w samo opiece i samo pielęgnacji, konieczność stałej kontroli lekarskiej, potrzebę profesjonalnej pielęgnacji i rehabilitację powinny zostać objęte okresową całodobową pielęgnacją oraz kontynuacją leczenia, jest skierowanie do  zakładu opiekuńczego.

Ciekawe i pouczające spotkanie.

Album fotek. Tutaj:

https://www.facebook.com/karol.szmagalski.5/media_set?set=a.10222497810174914&type=3

Karol Szmagalski

W okresie jesienno-zimowym wiele osób doświadcza obniżenia samopoczucia, Dzieje się tak dlatego, że na skutek dopływu mniejszej ilości światła dziennego, zmienia się stężenie serotoninyw mózgu, która jest odpowiedzialna za kontrolę naszego nastroju.

Życie człowieka jest mocno związane z naturą. Tak jak wiosna i lato sprzyjają zdobywaniu pożywienia, wzmożonej pracy, podróżom, tak jesień i zima spowalniają tempo życia. Nasz organizm jest bardziej senny, wolniejszy staje metabolizm. Rytmy przyrody i pory roku wpływają na codzienną aktywność.

W tym czasie na dworze coraz zimniej, prędzej robi się ciemno. Coraz więcej mgieł, szarości, drzewa straszą gołymi gałęziami Świat ogarnia wszechobecna szarość. Słońce już nie świeci tak mocno i tak długo. Z okien naszych domów oglądamy poranne mgły. Zmiany o których dotyczą przyrody, mają jednak również ścisły związek z naszym życiem, funkcjonowaniem psychicznym.

Bo w tym okresie częściej niż zwykle dopada nas: zniechęcenie do pracy, obniżony nastój rano, a w końcu: przygnębienie, smutek, depresja, apatia zniechęcenie do życia, melancholia. Nastrój melancholijny, apatia, wciągają coraz bardziej.

Zanikają wszystkie czynności które jeszcze tak niedawno wykonywaliśmy z wielką radością. Nasze związki towarzyskie, miejsce pracy, codzienne funkcjonowanie, nasz pokój, dom, przybierają barwy szarości. Nic tylko położyć się do łóżka, zamknąć mieszkanie i tak trwać czekając na jakiś cud. Ale tak naprawdę żaden cud się nie wydarzy, jeżeli my sami mu w tym nie pomożemy. Musimy zacząć działać, coś robić ale co? Przede wszystkim pamiętajmy, że człowiek jest istotą społeczną i do pełnego i szczęśliwego funkcjonowania są mu potrzebni inni ludzie: rodzina, przyjaciele, koledzy. Każdy z nas powinien mieć kogoś z kimś od czasu do czasu pogada, ponarzeka, walnie ręką w stół, ,,wyrzuci” z siebie wszelkie złości, uprzedzenia. Opowie o swoich zmartwieniach, smutkach i tęsknotach. W samotności wszystkie nasze myśli rosną do niebotycznych wielkości, oczywiście złudnych. My sami jesteśmy w stosunku do siebie za bardzo krytyczni, proszę o tym pamiętać. Inny człowiek jest tym czego potrzebujemy najbardziej.

Na drugim miejscu jest: wysiłek fizyczny: spacery, jazda na rowerze, chodzenie o kijkach. Nie zapominajmy również o przeżyciach kulturalnych takich jak: teatr, dobry film, książka, płyta z dobrą muzyką, coś co przeniesie uwagę z nas samych na coś innego .

To tylko niektóre elementy tego wykładu.

Album fotek. Tutaj:

https://www.facebook.com/karol.szmagalski.5/media_set?set=a.10222076291077200&type=3

W części organizacyjnej omówiono plan działania na II semestr wraz z wyjazdami na rózne spektakle jak i organizacje obchodów 10 lecie istnienia KDUTW Oddz. Radziejów( uroczystość przewidziana na 25.11.2020 rok).

Karol Szmagalski

Była mowa, że pieszy miałby pierwszeństwo już przed pasami, a co za tym idzie, kierowca powinien się zatrzymać, gdy tylko zobaczy, że ktoś zbliża się do przejścia. Kierowca będzie zatem musiał „ustąpić pierwszeństwa pieszemu wchodzącemu na przejście albo znajdującemu się na przejściu”. Do tego dochodzi naturalnie zachowanie szczególnej ostrożności, a także ograniczenie prędkości podczas zbliżania się do przejścia.
 
A także o ograniczeniu prędkości w terenie zabudowanym o 10 km/h. Chodzi o to, że kierowcy nie będą już mogli między godziną 23.00 a 5.00 rano poruszać się z prędkością 60 km/h. Prędkość obowiązująca w późnych godzinach nocnych zostanie zrównana z tą obowiązującą za dnia.
 
Album fotek tutaj:
https://www.facebook.com/karol.szmagalski.5/media_set?set=a.10222204282516906&type=3
 
Karol Szmagalski

W okresie jesienno-zimowym wiele osób doświadcza obniżenia samopoczucia, Dzieje się tak dlatego, że na skutek dopływu mniejszej ilości światła dziennego, zmienia się stężenie serotoninyw mózgu, która jest odpowiedzialna za kontrolę naszego nastroju.

Życie człowieka jest mocno związane z naturą. Tak jak wiosna i lato sprzyjają zdobywaniu pożywienia, wzmożonej pracy, podróżom, tak jesień i zima spowalniają tempo życia. Nasz organizm jest bardziej senny, wolniejszy staje metabolizm. Rytmy przyrody i pory roku wpływają na codzienną aktywność.

W tym czasie na dworze coraz zimniej, prędzej robi się ciemno. Coraz więcej mgieł, szarości, drzewa straszą gołymi gałęziami Świat ogarnia wszechobecna szarość. Słońce już nie świeci tak mocno i tak długo. Z okien naszych domów oglądamy poranne mgły. Zmiany o których dotyczą przyrody, mają jednak również ścisły związek z naszym życiem, funkcjonowaniem psychicznym.

Bo w tym okresie częściej niż zwykle dopada nas: zniechęcenie do pracy, obniżony nastój rano, a w końcu: przygnębienie, smutek, depresja, apatia zniechęcenie do życia, melancholia. Nastrój melancholijny, apatia, wciągają coraz bardziej.

Zanikają wszystkie czynności które jeszcze tak niedawno wykonywaliśmy z wielką radością. Nasze związki towarzyskie, miejsce pracy, codzienne funkcjonowanie, nasz pokój, dom, przybierają barwy szarości. Nic tylko położyć się do łóżka, zamknąć mieszkanie i tak trwać czekając na jakiś cud. Ale tak naprawdę żaden cud się nie wydarzy, jeżeli my sami mu w tym nie pomożemy. Musimy zacząć działać, coś robić ale co? Przede wszystkim pamiętajmy, że człowiek jest istotą społeczną i do pełnego i szczęśliwego funkcjonowania są mu potrzebni inni ludzie: rodzina, przyjaciele, koledzy. Każdy z nas powinien mieć kogoś z kimś od czasu do czasu pogada, ponarzeka, walnie ręką w stół, ,,wyrzuci” z siebie wszelkie złości, uprzedzenia. Opowie o swoich zmartwieniach, smutkach i tęsknotach. W samotności wszystkie nasze myśli rosną do niebotycznych wielkości, oczywiście złudnych. My sami jesteśmy w stosunku do siebie za bardzo krytyczni, proszę o tym pamiętać. Inny człowiek jest tym czego potrzebujemy najbardziej.

Na drugim miejscu jest: wysiłek fizyczny: spacery, jazda na rowerze, chodzenie o kijkach. Nie zapominajmy również o przeżyciach kulturalnych takich jak: teatr, dobry film, książka, płyta z dobrą muzyką, coś co przeniesie uwagę z nas samych na coś innego .

To tylko niektóre elementy tego wykładu.

Album fotek. Tutaj:

https://www.facebook.com/karol.szmagalski.5/media_set?set=a.10222076291077200&type=3

W części organizacyjnej omówiono plan działania na II semestr wraz z wyjazdami na rózne spektakle jak i organizacje obchodów 10 lecie istnienia KDUTW Oddz. Radziejów( uroczystość przewidziana na 25.11.2020 rok).

Karol Szmagalski

Słuchacze z podstaw przedsiębiorczości mieli okazje poszerzyć wiedzę z zakresu edukacji konsumenckiej. W wykładzie poruszono zagadnienia dotyczące podstawowych pojęć, które powinien posiąść każdy konsument czyli rękojmia, gwarancja, zaliczka, zadatek, zakupy poza lokalem przedsiębiorstwa, reklamacja itp.

Omówiono zakupy przez Internet. Przypomniano sobie terminy, które odgrywają decydującą role w dochodzeniu praw przez konsumenta.

Wykładowca, podając wiele ciekawych przykładów z życia wziętych, zachęcił do poszerzania i wykorzystywania wiedzy konsumenckiej w praktyce.

Kolejne ciekawe i pożyteczne spotkanie.

Album fotek.Tutaj:

https://www.facebook.com/karol.szmagalski.5/media_set?set=a.10221889415645431&type=3
 
Karol Szmagalski

Pan Krzysztof jest znanym podróżnikiem, miłośnikiem gór i maszerem czyli przewodnikiem psiego zaprzęgu ,właściciel jednego z największych psich zaprzęgów w Polsce. To autor książki „23 kilometr”. Podróżnik przybył na spotkanie ze swoim czworonożnym przyjacielem – Henią rasy Alaskan husky, która jest liderem psiego zaprzęgu.

Podróżnik opowiedział o swoich wyprawach ujawniając wiele ciekawostek z życia psów biegaczy i przygotowań do podróży obrazując wszystkie szczegóły licznymi zdjęciami i prezentacją multimedialną. Ulubionym kierunkiem jego licznych eskapad jest fińskie jezioro Inari, położone w Laponii, które od listopada do czerwca pokrywa gruba warstwa lodu.

Spotkanie nie mogło obyć się bez opowieści o wyścigach psich zaprzęgów, bo przecież doświadczenia z udziału w jednym z takich wyścigów (w norweskim Finnmarkslopet) stały się kanwą dla jego książki. „23 kilometr” to książka o pasji, o marzeniach ale i trudnej drodze do ich realizacji. Krzysztof Nowakowski ukazuje w niej miłość do zwierząt i natury.

Jak sam mówi jazda psim zaprzęgiem pozwala na bezpośredni kontakt z dziką przyrodą gdzie podróżowanie z zaprzęgiem daje przewagę nad samotną wyprawą gdyż „my mamy swoje stopy i cztery łapy każdego z psów, mamy swoją parę oczu i tyle par oczu jeszcze, ile w naszym zaprzęgu biegnie psów, tak samo mamy swój nos i wiele nosów psich. Jesteśmy człowiekiem i psami zarazem. Jednością, stadem, w którym każdy jest niezbędny”.

Na zakończenie spotkania nie mogło zabraknąć również pamiątkowych zdjęć, autografów. Kolejne ciekawe spotkanie.

Album fotek. Tutaj:
https://www.facebook.com/karol.szmagalski.5/media_set?set=a.10221751446956300&type=3

W części organizacyjnej omówiono działania na najbliższy okres oraz związane z obchodami 10 lecia KDUTW Oddz. Radziejów.
 
Karol Szmagalski

Kim był?

Józef Prusinowski ( 1912-1998) to także gawędziarz i poeta ludowy.

Warto choć w kilku słowach przypomnieć jego sylwetkę.

Urodził się 25 stycznia 1912 roku w Radziejowie jako syn Jana i Teresy z Biernackich. Tu w jego ukochanym mieście rodzinnym ukończył 7 oddziałów szkoły powszechnej. Bardzo wcześnie rozpoczął pracę.
Praktycznie od 15 roku życia rozpoczął pracę w Magistracie Miasta Radziejowa na stanowisku referenta rejestrującego bezrobotnych ( 1.VII.1927-16.IX.39). W okresie 15.III.1935 do 16.IX.1936 odbywa służbę w pobliskim Inowrocławiu w 59 Pułku Piechoty Wielkopolskiej . Służbę wojskową w tym pułku kończy w stopniu kaprala. W czasie II Wojny Światowej po mobilizacji we wrześniu 1939 roku do 59 Pułku Piechoty Wielkopolskiej uczestniczy w obronie Warszawy jako dowódca drużyny i pisarz kompani. Pełni także funkcję szefa kompani marszowej. Między Pruszkowem a Grodziskiem Mazowieckim dostaje się do niewoli niemieckiego okupanta. Ucieka jednak z transportu i wraca do rodzinnego Radziejowa.

W czasie okupacji pracował jako pomocnik w niemieckim sklepie spożywczym. Jest niezwykle aktywny i odważny. Mimo zagrożenia ze strony okupanta niemieckiego podejmuje się tajnego nauczania dzieci polskich i żydowskich.( 1.XI.1939-30.XII.1940 ).

W przededniu zakończenia II Wojny Światowej zostaje ponownie zmobilizowany do 12 DP gdzie pełni funkcję pisarza sztabowego. Kolejnym etapem jest Stargard Szczeciński a następnie Szczecin. 1 listopada 1946 roku zostaje zdemobilizowany.

Za zasługi otrzymuje brązowy krzyż zasługi.

Po zakończeniu wojny i powrocie do Radziejowa pracuje w różnych zakładach wykonując różne zawody. Myślę, że warto je wymienić. Od 11 stycznia 1947 do 11 sierpnia 1949 był sekretarzem Sekcji Związków Zawodowych Przemysłu Spożywczego w Radziejowie, w latach 1950-1952 księgowym technicznym w PGR Przemystka-Broniewo,1952-1955 był zlewniarzem i instruktorem mleczarskim na zlewni Radziejów 1956-1958 był zastępcą kierownika USC w Radziejowie, kolejne trzy lata to praca w funduszu interwencyjnym radziejowskiego Prezydium, 1962-1965 pracował w wydziale finansowym Prezydium PRN w Radziejowie, 1967-1977 przepracował w GS „SCh” w Piotrkowie Kujawskim i. W 1977 roku przeszedł na emeryturę.

Był aktywnym społecznikiem i działaczem. Organizowała prace ZBOWID, współtworzył Towarzystwo Miłośników Kujaw, Zespół Folklorystyczny „Kujawy” będąc aktywnym jego uczestnikiem. Na emeryturze nadal aktywnie działa społecznie. Bierze czynny udział we wszystkich niemal imprezach okolicznościowych związanych z Radziejowem.
W 1991 roku otrzymał pierwszą nagrodę za utwór „ O początkach miasta Radziejowa” w ramach I edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego.

Był znany mieszkańcom Radziejowa jako gawędziarz, poeta ludowy a także żywa kronika tego miasta. Te wszystkie wydarzenia zapisywał wierszem. Powstały ich setki.

Warto będzie do nich wrócić. Zmarł 30 lipca 1998 roku. Spoczywa na Radziejowskim cmentarzu.

To ciekawe i pożyteczne spotkanie było okazją aby przypomnieć trochę faktów, zdarzeń o dziadku i wnuku, ich pasjach, fascynacji .

Leszek Kalicki jest wnukiem znanego gawędziarza, poety ludowego Józefa Prusinowskiego(1912-1998) działacza Towarzystwa Miłośników Kujaw w Radziejowie, współzałożyciela i aktywnego za życia członka zespołu folklorystycznego „Kujawy”. Leszek Kalicki to historyk i regionalista. Członek Zarządu koła Polskiego Towarzystwa Historycznego w Radziejowie. Członek Koła Przewodników, obok Szymona Szynkowskiego i Krzysztofa Wątrobicza, którzy w ramach wolontariatu przybliżają historię i walory krajoznawcze regionu, a ponadto oprowadzają turystów i zainteresowanych tematem po Radziejowie.

Oto kilka fotek z tego spotkania.

Album fotek.Tutaj:
https://www.facebook.com/karol.szmagalski.5/media_set?set=a.10221840130573335&type=3

 
Karol Szmagalski

Wykładowca wskazała, że choroby jelita grubego od dawna stanowią wyzwanie dla lekarzy. Powodem jest nieswoistość objawów, do złudzenia przypominających inne, często zupełnie niegroźne schorzenia. Tym samym choroby jelit mogą się bezkarnie rozwijać. Skutkiem nieleczenia tych schorzeń może być nawet zgon pacjenta. Objawy towarzyszące chorobom jelita grubego znacznie obniżają komfort życia chorego. Zaparcia występujące naprzemiennie z biegunkami i ból brzucha utrudniają wykonywanie wielu codziennych czynności. Dolegliwości oddziałują nawet na życie prywatne chorego, ponieważ wyjście z domu okazuje się czasem niemożliwe.

Występujące w jelicie grubym choroby to między innymi: choroba Leśniowskiego, choroba uchyłkowa jelita grubego ,wrzodziejące zapalenie jelita grubego, rzekomo błoniaste zapalenie jelita grubego, polipy w jelicie grubym, zespół jelita nadwrażliwego (drażliwego), choroba nowotworowa jelita grubego.

Kolejne interesujące, dające dużo do myślenia spotkanie z Panią dr T. Grabowską.

Album fotek.Tutaj:

ttps://www.facebook.com/karol.szmagalski.5/media_set?set=a.10221601453966569&type=3

Karol Szmagalski